Şiir Tanrısına Yakarış
Bağışla unutmuşsam, unuttum
Sanma yine de;
Yalnız ve kimsesiz
Bir salkımsöğüt bozkırda
Ve solgun suları durgun bir deniz
Gibiyim şimdi;
Saçlarımı dağıtmakta
Şafağın tatlı eli.
Haydi çöz şu kelepçeyi, bu dağı
Bilirim ben: Pınarlar akar, sessizce;
Tanırım bu ormanı,
Bilirim keçiyollarını her otu, her ağacı,
Her dereyi;
Duyulan, kuş sesleridir;
Bırak da dalıp gideyim sonsuz kıra
Yaşlı ruhum, gövdemle.
Ya da çöz dilimin bağını
Duysun çığlığımı dünya!
