Askerin Ölümü
Yemyeşil bir çukur, burda bir ırmak çağlar
Gümüş paçavraları atlara çılgınca takan
Burda güneş mağrur dağın tepesinden parlar
Küçük bir vadi ki bu, köpürür ışıklardan
genç bir asker uyuyor, başı çıplak, ağzı açık,
Ve ensesi taze mavi terlerle yıkanmış..
Yeşil yeteğına yağmur gibi yağıtor ışık,
Bulutların altında, solgun otlara uzanmış…
Hasta cocuklar gibi uykuda gülümsüyor
Ayakları zambaklar içinde;askercik üşüyor
Tabiat, beşiğinde salla onu, sıcak sar!
Burun kanatları artık, ürpermiyor korkuyla;
Eli göğsünde, sakin, güneşte dalmış uykuya
Yalnız sağ yanında kırmızı iki delik var.
