Vişneçürüğü Şiirler
1. Kapkaragümrüklü ölçüsüz ayaksız Ali çocuklar
Asılmak bilirsiniz kesin tehlikeli ve yasaktır
Edirnekapı – Bahçekapı sarı kamu tramvaylarına
Haramiler Durağı’ndan Beyoğlanları öne alır
Ve delip geçer yedi kenti saatlerin en köründe
Halk kipiyle voyvooo! Ölüm! – Ölüm! tramvayları
Ardınca siz vişneçürüğü şiirlerimi bırakmıştır
2. Duyduk duymadık demeyin ha altıparmak çocuklar
Tam da kalfalığa giderken lekelenir çıraklar
Uyurlarken dahi o parmaklarındadır yüksükleri
Parça başı dikişler çıkabilir diye düşlerde
Kim bilir kaç şiirdir kamburu göğsünde bir çocuk
Bir silkinecek ve bütün askeri okullara girecek
Karartma benizli bir roman çocuğu arkadaşı da
Demirkapı dolaylarında asker – sivil terzisi olur
3. Ali Korna kağıdına basılmış parlak çocuklar ise
İstanbul padişahlarına çıkartırlar beş numara – iyi mi?