Keklik Kokar
Keklik kokar üç ili birden duyurur
Amasya Nevşehir Bursa
Bursa’da tanımıştım seni ben
Adını hep başka söylediler kime sordumsa.
Dağ tavşanı hemen irkilir
Su adını duyunca
Erzurum’da kar yağıyor
Ben olsam da kimseler yok istasyonda.
Ay ışığında ayak izleri karda
Unutmanın başıboş kalbi
Günler, su tatları ve hepsi
Her şey, ama her şey çok alıngan bir çocuğun boyunda.
Ey hep o mevsimden artakalan sen
Akşam da değil sonbahar da.