Duman
Gümüş düşlerimin içinde dolaştı
geceden geceye
iri göğüslü Tatar kadınları
ve köpük köpük bir at, saçakları dövdü yağmur, saç damlarda
bir akordun merdiveninden
aşağı yukarı tırmandı
durdu piyano,
eylül müydü
yoksa eylül ile ekim arası
kimsenin henüz tanışmadığı bir ay mı:
Bir odada sigara dumanı ve sessizlik,
toplanmıştık Vladimir, Sergei ve ben,
ne anlamsızdı intihar etmek,
etmemek.
Dolaştım gümüş bir uykunun içinde
peşisıra yabanıl beyaz kısrakların,
geçtim hızla kundağımın
ve taşımın önünden,
gördüm:Bir odada yapayangın,
toplanmıştılar
deldiğim Zaman, sigara dumanı,
namludan çıkan mermi –
uyandım, durdurtacakken:
içimde çarpışan iki tren.
