Fugue İv
Ben daha yokum ‘Sizi kendi şehirlerime götürmeliydim’ demişti adam. ‘Kendi sokaklarıma, çıkmazlarıma, durmadan taşındığım, hiçbirini unutmadığım evlere’. Donmuş gibi dinlemişti. Saydığı şehirlerin hepsini su ikiye bölüyordu. Andığı sokaklar hiçbir rehberde kayıtlı olamazdı. Evlere gelince: Onları belki unutmamıştı, ama bir daha uğramadığı nasıl da belliydi. ‘Ben yokum’ demek istemişti birden, ‘ben daha yokum’. ‘Bu ev, bu sokak, bu şehir bu şehri ikiye bölen su daha yok.’ Çoktan susmuşlardı oysa.
