Bulanık Suların Balığı
Madem ki farkına varmakta geciktin
Şimdi tutmalısın yasını.
Bundan alınacak dersin var mı bilmiyorum.
Bende senin gibi derslerden kaçıyorum.
Her yaranın her durumun ve
her olmaz olsunun ilacı,
ilaçların babası.
ZAMAN!
Kaçma ne dersten ne aşktan ne işten.
Hayat kolay mı yavrum?
Dünyada bir kaya parçası olmak bile bir sorumluluk.
Sen insan olmayı ne sandın?
Hayatı hüzünlü bir şarkı gibi yaşıyorum ben;
ölümü, acıyı, yalnızlığı…
Karlı sabahlar İstanbul’da bile,
bir şiir gibi.
Benim işim bu, böyle görüyorum.
Sen bakma yorgun, solucan gözlerime,
ben şimdi böyleyim.
Bu günler bittiğinde,
herşeyin gözle görünür güzelliğini
ve yaşamın ne kadar asil bir hediye olduğunu
algılamaya başlar ruhum.
Ben bulanık suların balığıyım.
Şimdilik beni hakir gör, sıkılmam
