Dönüş
[özel’e)
Duydum geri dönmüşsün sılana
Hasta ve çok yorgunmuş hepimize yeten yüreğin.
Biz seninle bir zamanlar elele dolaşırken
Gez göz arpacıkların menzilinde
Şimdi karanlık güneşleri yanında taşıyormuşsun.
Biz seninle aynı sılanın gurbetçileriydik
Bütün kapıları çalıp seni soruyorum
Falcıların yeşil su tasları dilsiz
Bir ses, bir soluk, ince kırılgan bir gülüş
Karanlığına karışmışlar bulamıyorum.
Sen alanların en güzel gözlü kızı
Kavgalarımızın kırmızı karanfili
Hepimizin en narini, en güçlüsü
Geçmişle geleceğin kesiştiği bir boşlukta
Bir sunak taşının hem kurbanı hem bekçisi
Sana biçilen karanlıkları artık taşıyamıyormuşsun
Ah bir bulabilsem seni
Uzatabilsek birbirimize ellerimizi
Yeniden yaşatabilir miyiz kırmızı karanfillerimizi.
