Orpheusa Şiirler-2
Bekleyen isterse beklesin…
beklerler… lambalar kuruyor;
gül, daha tohumdayken solmaktan
bıkmış; dallar, kusmuklu; bir vinç,
gitgide ağırlaşan, batan sokaktan
kendini kaldırmayı deniyordu… –bırakmış…
ey siyah kanser! bu kenti
niye kuşattın kuşlarla? daha beter –
i mi var!
aynalar artık sırsız olarak da
gösteriyor göstereni; belki bir
akrebe tırmanan duvar; yıkılan ölü
sur sesleriyle dolan erguvan
ve… len terani!..
dili zebani olan sen! şair, deccal,
ya da neysen… artık sus, yeter!
görünsen de bir, kaybolsan da, ey orpheus,
ne farkeder!…
