Uyan Ey Kız
Uzun boylu o genç adam
o uzak şehre indiği zaman
seni düşündü ilk olarak
gece tenhalığında
şiirlere bulandı
uyku ve duman yüklü
bir sabahçı kahvesinde
sokaklara vurdu kendini
ardında kol gezen bir yalnızlıkla
uzaktın
uyku sularındaydın sen
yumuşaktı döşeğin
bulutlar gibi
nerden bilirdin ki
iki uykusuz gözün
senin için nemlendiğini?
okuduğu şiirdin
söylediği şarkı
nasıl yoğun yaşıyordu seni
bir bilsen
evet, ah bilsen
sıyrılıp çıkardın yatağından
yalın bir bıçak gibi
ince uzun
alev dili gövden
odalara dağıtırdı sıcaklığını
üşürdün
ve özlerdin onu
o uzun boylu çocuk
o şehrin en yalnız adamı şimdi
be kız
sen uyku sularındasın hala
uyan artık!
