Ozanın Gözü
Ne zaman titreşen küçük bir alev görsem
Anımsarım Devrim Müzesi’ni Sofya’nın,
Sofya’da Devrim Müzesi’nde
Bakmaktadır bir camın ardından
Leo Milev’in gözü dünyaya.
Koskoca bir tarihi aydınlatır
O gözdeki küçücük alev,
Titreşip durmuştur yıllarca
Bir çukurun dibinde
Ha söndü ha sönecek.
Görürüm yenik düşenleri aydınlığa,
Görürüm boğmak isteyen
Kanlı elleri kıyıcıların,
Ve sırtımı ürpertir
Bir alevin direnmesi
Yıllarca toprak altında.
İşte ozan
–sökmüş ve sökecek tüm şafakların habercisi-
Baktığı vakit yıllarca uzaktan
–boynu ipte
Ve yanıbaşında cellât
Ve dudaklarında “eylül mayısa dönüşecek” dizesi-
Baktığı vakit gözlerimize
Yansıtmaktadır o alevi.
Ozan öldürülse bile
Öldürülemez çünkü tanıklığı
Maddenin ışığıdır çünkü
Ozanın gözü evrende.
