Şiar Edindik
Bu dünyada ne kimseye uymuşluğumuz var,
Ne şu atlas kubbe altında ev kurmuşluğumuz.
Biz susuz kalmışız,
Içtikçe içiyoruz.
Güzel bir sarhoşluğumuz var,
Güzel, hiç doymayan.
Rahmet denizinin dalgasıdır bu;
Bir saman çöpünden başka bir şey değildir
Bu dalganın üstünde düşman.
Aşşağılık kişinin peşine düşmemeyi şiar edindik biz.
Gönül dalgasını bırakmamayı şiar edindik.
Şu yokluk yurdunda
Nuh veHalil gibi,
Ölmezlik denen yerde aşk çardağı kurmak varken,
Burnu büyük Âd ve Smud gibi köşkler kurmamayı,
Kafdağı’nda avlanmak duruken
Gerkes gibi leş avlamamayı,
Iyi yürekli, tertemiz dostları bırakıp
Kahpeleri aldatan dev’e yönelmemeyi,
Şu kara toprağa
Meyvası cefa olan fidanı dikmemeyi,
Kafiye de, şiir de önem vermemeyi,
Bizden olmayan şeylere pek aldırış etmemeyi
Şiar edindik.
