Konuk Mahalle
Akşam doğdu kollarımda
sarnıçlar sularını saldı kasıklarından
ince sızıların veyl diye dolandığı dar yokuşlar
utandılar yoksul avuçlarından
türküye uyandı yeller bir koşu
taşınmaz yükler onmaz dertler
açıverdi sabahın kapısıyla gecekonduyu
uyandı mahalle
uyandı mı insanlar
bir tek kolların mıdır akşam sancısı
ve bir de bizim Raif amcanın kırkbeşlik rakısı