Benim Şiirim
Bakmayın çevremi kuşatanlara
Hüznün, yalnızlığın şairiyim ben
Issız ovaların nehiriyim ben
İçimde işliyor derin bir yara
Aşkın öldürmeyen zehiriyim ben
Bakmayın çevremi kuşatanlara
Hüznün, yalnızlığın şairiyim ben
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çekiyorum mutsuzluğun yasını
Ayaklara mahkum bir baş gibiyim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim
Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü
Mazide benim de yüzüm gülmüştü
Uyandım, mutsuzluk geri dönünce
Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü
Gelsene, nerdesin, ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma
Zaman kan süzüyor kulaklarıma
Hıçkırığa mahkum biçare gönlüm
Haydi takılıver ayaklarıma
Gelsene, nerdesin, ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma
Bulsam Kafdağı’nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem
Ben ki yaranamam, şakaya gelmem
Kuruttum bengisu peteklerini
Karanlık dolu bir dünyada gülmem
Bulsam Kafdağı’nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem
Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız
Biraz sevdasınız, biraz nazsınız
Kimse benim gibi ağlayamadı
Belki gülersiniz, inanmazsınız
Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız