Yağmur Başlangıcı
Siz bir başlangıç bile değilken
Yokken denemez çünkü vardınız
Geyikler inerdi gözlerinize
Ağaçlarınız fındık ve sincap
Bu yüzden omuzlarınız
Memeleriniz bir kitap gibi okunaklı
Oluklara düşen sessiz damlalardı
Bin kez yondum sizi bin kez doğurdum
Bir keten buruşukluğu her seferinde
Yağacak diye düşünürdüm havalara bakarak
Bir serinlik bir kıpırtı otta ve ağaçta
Akşamın kanından gecemize yaklaşan
Bir gemi gibi önce küçük sonra yakın
Iri damlaları o seyrek yağmurun
Tüterdi ot çakıl kum
Siz bir başlangıç bile değilken
Sizi yazdım kotardım
Bir başucu kitabı olmanızı istedim
Tek tek iri o yabanıl kelimeler
Onlar işte renkli zarlarının içinde
Olukların çinkosunda yuvarlanan
Siz daha bir başlangıç bile değilken
Yağmur başlamıştı
Ama ne ben ne bahçe ne yaz
Hiçbirimiz.
