Yabancı
Dağbaşında bağdaş kurmuş
Yalnızlığı bedenimin
Karanlığa dönüşmeden
Askıya aldığımız zamanı,
Suların kaynağına çeker yabancım
Kararsız ve çok savruk
Büyük dalgalar aşındırır
Kendi törelerini,
Omuzlarım, göğsüm daralır
Gölgeleri uzamakta korkularımın
Umuda yüklediğimiz
Tüm sevi çeker gider
Kaya toprak olup dökülmeden
Sarsılır önce bilinci
Ateşi bana vurur
Süregiden uğraşların
Kutsal bir kavuşmanın uykusunda
Bütün tasalarıyla
Akşamına çekilir.
Ellerinde yüreğimin olmamış meyvası
Adım sesleri beni çağırır
Haykırışım çakılı kaldı
Bana sunduğun gizle, yabancım.