Forsa
Var belki kaçmalarda o belirsiz
Kendine sürgün kılmak kendini
Okları uzaya salarak
Sonra
Aramak izdüşümlerini.
Kaygı kulağıma çığlık savuran
Çıkmazlarda kesin buyruk – DUR
Önce bir majiskül, devamı susku
Damarda açan gül kurur.
Büyük el kumar açar
Akşam – sürerek hüznünü ortaya
Sen açık denizlerde umut feneri
Ben yaralı gemide FORSA