İnri
Igne Natura Renovatur Integra
Toprak içinden çatladı,
dev bir zar düştü.
Çorak, dediler, şimdisi,
bu buzul, kuzey hüznünün,
uzak olmalı, dediler, karanlık.
Su ve ateş bırakılmalı, uzağın
bir açıklaması olmalı, dediler.
Çıkınlarında umutsuzluğu taşıyan
üç adamı düşündüler, ‘oraya’ kovulan,
deriye yazı işleyen yedi kadını
düşündüler, susuşlarının acı bir tadı olan.
Bir sabah güneşin doğmadığını ansıdılar,
bir yabancının üçgen bir ışığa bürünerek
geldiğini, çıplak denizi söylediğini, derin
deri harflerini kıyıya dökmeğe gittiklerini
kadınların.
Ve zamanın, ölçünün olduğunu,
herşeyin kankara ve boşyere.
Kuyular açtılar ve derin gömdüler toprağı,
yargıladılar yabancıyı, kırışık alnını yerdiler,
şahdamarını. Kül istediler, mavi yoktur, dediler,
kırmızı.
Gök ufuğa birikti, dağın koptuğu yere, koyul.
Toplandılar ve silik bir siMge işlediler renge:
A
İ S A
I
L
I
Uzağın bir açıklaması olmalı, dediler.
